شعر در مورد قطار ؛ 17 شعر نو و کودکانه در مورد قطار زندگی
شعر در مورد قطار
در این مطلب از سایت جسارت سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد قطار برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
روزهای نبودنت را طوری می‌گذرانم،
که حتی زمان به عبور خودش شک کند.
مثل مسافری که از پنجره ی قطار ِ در حال حرکت،
قطاری که ایستاده را می‌بیند
شعر در مورد قطار
سفر مگو که دل از خود سفر نخواهد کرد
اگر منم که دلم بی تو سر نخواهد کرد
من و تو پنجره‌های قطار در سفریم
سفر مرا به تو نزدیکتر نخواهد کرد.
شعر در مورد قطار زندگی
روزهای نبودنت
کوپه های خالی قطاری ست
که لحظه ها را دود می کند
سوت می کشی در خاطراتم و
گوش دلم کر می شود
شعر در مورد قطار مشهد
دست هایت را
اگر به من می دادی
مسافرها
از پنجره های قطار
به اشتیاق
ایستگاه را نگاه می کردند
شعر در مورد قطار زندگى
سرم را بر سینه ی زمین می‌‌گذارم
رودی آرام
اسبی سر کش
قطاری بی قرار
سگی ولگرد
مردی خسته
براستی
صدای پای تو
از کدام گوشه ی این سرزمین خواهد وزید؟
شعر در مورد قطار مسافرتی
قطار می رود
تو می روی
تمام ایستگاه می رود
و من چقدر ساده ام
که سالهای سال
در انتظار تو
کنار این قطارِ رفته ایستاده ام
و همچنان
به نرده های ایستگاه رفته
تکیه داده ام !
قیصر امین پور
شعری در مورد قطار
بلیط قطار را پاره می‌کنم
و با آخرین گله‌ی گوزن‌ها
به خانه برمی‌گردم
آن‌قدر شاعرم
که شاخ‌هایم شکوفه داده است!
سرم را بر سینه ی زمین می‌‌گذارم
رودی آرام
اسبی سر کش
قطاری بی قرار
سگی ولگرد
مردی خسته
براستی
صدای پای تو
از کدام گوشه ی این سرزمین خواهد وزید؟
شعر در مورد ریل قطار
سرت را بگذار روی سینه ام
می شنوی؟
از قلب من هر لحظه قطاری می گذرد.
شعر کودکانه قطار
به قطاری که تو را می برد
گفتم برگردد؟
گفتم نرود؟
گفتم…؟
چیزی نگفتم
به قطاری که تو را می برد،
گلایه ای نیست
خودت سوار شدی
شعر نو قطار
چقدر با من دویده ای
قطار لحظه های نیامده را؟
چقدر انتظار کشیده ای ؟
با من
یا برای من
در ایستگاه هایی با باران های چهار فصل
شعر ایستگاه قطار
قطار می‌رود…
تو می‌روی…
تمام ایستگاه می‌رود…
و من چقدر ساده‌ام که سالهای سال
در انتظار تو
کنار این قطار رفته ایستاده‌ام
و همچنان به نرده‌های ایستگاه رفته تکیه داده‌ام!
شعر طنز قطار
در به دری در من بود
نه در قطاری
که می رفت و می آمد
شعر درباره قطار زندگی
تنهایی در اتوبوس
چهل و چهار نفر است
تنهایی در قطار
هزار نفر.
شعری درباره قطار
تو نیستی و هنوز مورچه‌ها
شیار گندم را دوست دارند
و چراغ هواپیما در شب دیده می‌شود
عزیزم
هیچ قطاری وقتی گنجشکی را زیر می‌گیرد
از ریل خارج نمی‌شود.
شعر درباره ریل قطار
بچه که بودم
تو برای من
بادکنک بودی
و بعد
گل سرخی زیبا
در گلدان خانه
سرانجام تو کلمه
و من شاعر شدم
می دانم
فردا
تو قطاری مهربان خواهی شد
و مرا از اینجا خواهی برد
شعر درباره ریل قطار
سرباز خسته و زخمی از راه رسید زن از خانه رفته بود
زخمی که او را در قطار و جنگل و جاده نکشته بود
در خانه کشت
